A aldea galega

No monasteiro de San Pedro de Rochas as tumbas do mosteiro, pertencen a época sueva, os suevos botaron en Galicia preto de 175 anos. Os suevos deixaron unha herdanza que para os galegos sempre tibo un valor moi importante, a parroquía.
Durante o reinado de Teodomiro no ano 572, aprobouse en Braga(Portugal) o parroquil suevo que dividiu Galicia en dioceses, equivalentes as seis episcopais de hoxe en día.
Sede do Caurel, é unha aldea que pola sua estructura cabe pensar que xa existira antes da idade media , durante siglos a aldea constítuiu o principal núcleo de poboación.

A aldea tivo existo fornte as supostas vantaxas da cidade porque estos emprazamentos ubicabanse en lugares onde era posible vivir do cultivo da terra e dos recursos do medio natural por iso aínda hoxe a aldea é a entidade de poboación maís común en Galicia.

Gallaecia Sueva

O pobo suevo atravesou o Rhin o redor do 406, aunque non esta del todo claro, pero fuese como fuese parece ser que asentanse  durante un periodo de tempo corto en zonas de galicia, por un pacto co emperador de Roma de Galicia, este acuerdo foi o chamado pactus foedus que consistia no acuerdo de perpetuidade no que os romanos comprometíanse a dar terras a os bárbaros a cambio de que estos unieran o exercito romano como tropas auxiliares. Os suevos a pesar de todo compartían terreo cos galorromanos e outras tribus barbaras que habían penetrado en Galicia nesa mesma época.

O aspecto que representaba Hispania con respecto a Galicia era increíble. Unha Hispania en época de colección, sin haber sufrido de primeira mano ningun enfrontamento político nin social, ofrecía a os invasores todas a suas riquezas a alcanze da manos. Sea como fose agora cando o pobo suevo se disgrega do tronco común dos pobos vándalos e alanos, do que estaba suxeito según fontes latinas, establecendose na Gallaecia romana, como pobo federado. Esto axudaría o establecemento dos lazos culturales, sociales e politicos cos nativos, sobre todo tra la caida do poder romano. Esto é de vital importancia xa que se vera como se produce tanto por parte dos suevos, como por parte das clases galaico romanas unha adaptación hacia estas novas realidades culturales, relixiosas, sociais e politicas que serán o xermen do reino suevo. Non obstante, creo eu que hay que facer un recalco primeriro en realidades anteriores a chegada dos barbaros a Gallaecia para poder entender o proceso de adaptación que se describe nesta entrada e así chegar a conclusión  de si houbo ou non unha ruptura co mundo romano ou si maís ben se deu pola mezcla e esta foi provocadora da aparición da nova realidade en todas as suas escalas sociales e culturales.

Curioseando un pouco maís nos suevos, podemos dicir que estes como todo pobo xermano, mantiña como base do seu estado a figura do monarca, hubo numerosos reis no imperio suevo, pero este tivo problemas cando se evolucionou dunha figura monarquica a unha maís dinastica.

Outro aspecto do que podemos falar é a relixión na Gallaecia sueva, e que nesa época hai unha gran variedade de cultos, moi dispersados e pouco definidos, pero a grandes rasgos podemos dividir a relixión dentro de 3 grandes grupos: paganismo prerromano, paganismo grecolatino e cristianismo.

Querido Lugo

Lugo a maís antiga capital de Galicia, debe a súa fundación a política expansiva llevada a cabo na época de Augusto co fin de anexionar o Imperio Romano o noroeste peninsular. Foi así como en nombre do citado emperador, Paulo Fabio Máximo funda "Lucus Augusti" sobre un campamento militar . A cidade sería capital do Convento Xurídico Lucense, no que se integraba Gallaecia o norte.

O topónimo Lucus, do que deriva o nome de Lugo actual, procede do mismo término latino, que significa bosque sagrado. Tamén é posible que tivese unha raíz anterior, co nome de deus celta "Lugh" que é deus da luz o que se alababa por esas terras en tempos prerromanos.

Unha noite de pascua sobre o 460 tivo lugar un sangrento episodio no que os suevos consiguen hacerse co poder da cidade, matando o seu gobernado. Baixo su dominio, a cidade xogou un importante papel como centro relixioso, sendo sede de célebres concilios. No ano 585 a dominación sueva deixaría paso a visigoda.

A comenzos do séxulo VIII a cidade foi afastada e tomada por tropas musulmanas encabezadas por Muza, aunque por pouco tempo ya que o monarca australiano Alfonso I a reconquista e encarga o obispo Odoario a sua repoblación. Nos siglos posteriores a axitación medieval continúa, a cidade sufrirá ataques árabes, intentos dependentistas frente a monarquía austriana. como o encabezado polo conde Oveco, así como loitas comunales contro o poder eclesiástico (revuelta de María Castaña)

A entrada a idade moderna baixo os reis catolicos ven acompañada de unaha época de calam, que por desgracia se rompera no século XIX cos ataques franceses da guerra de independencia e as guerras carlistas, sufriendo nesta época a maravillosa muralla de Lugo grandes danos.

Pero por sorte para os galegos e de máís visitantes de muralla de Lugo, segue sendo unha gran arquitectura, a cal podemos visitar, e segue a impresionar a calquera turista, e incluso me atrevería a dicir que por moito que a vexas, non te cansas, desta fermosa muralla, xa que quedan moi poucas en Galicia, e menos en bo estado, como esta esta de Lugo.

Santo Grial a galega

Con casi un milenio de antiguedade , o Santo Grial é o símbolo histórico que dende fais mais tempo ha representado o  país dos gallegos como institución política, o Grial como bandera e armas dos reis de Galicia do siglo XIII. Durante oito largos siglos a representación grafíca da bandeira e armas de Galicia foi evolucionando, do orixinal Grial cerrado pasouse a representación en forma aberta, o orixinnal campo azul da bandeira cambiouse por un rvermello para o uuso militar e en blanco para o uso naval , e o orixinal Grial no campo liso sen nengún añadido pasou a conter decoración diversa como uns anxos e algunhas cruces unhas seis ou 7 , pero por fin no ano 1972 a Real Academia Gaega estandarizou a representacion actual do santo grial de Galicia

Vamos a ver as diferentes representacións: No siglo XIII

De esta evolucionouse o santo grial cerrado: 

A continuación no século XV, aparece agora o santo grial cerrado nun relicario de ouro e terminado en cruz sobre un fondo de campo azul:

No século XVI, aparecen as cruzes no campo azul:

Tamén  fora de Galicia o santo Grial galego se conservaba representado no célebre arco do triunfo do emperador europeo Maximiliano I de Habsburgo, como vemos:

Coa chegada do século XVII se estandariza a decoración con seis cruzese con dous anxos:

E a finales de este seculo decidese aumentar unha cruz, quedando asi o santo grial rodeado de 7 cruzes.

No século XVIII, o santo Grial aparece sobre fondo vermello, como bandera militar:

 O fonde vermello foi porque os asuntos militares nesa época estaban asociados a ese color, polo que era tradición.

No mesmo século o santo Grial tamén se utliza para o bando naval, sobre campo blanco:

Tiña que ser con fondo azul, porque no mar outros colores podíanse confundir.

Xa no século XX,a matrícula da Comandancia Nvala da Coruña convertiuse na nova bandeira galega:

 Imaxen que represento o primeir estatuto de autonomía de Galicia no ano 1932.

E finalmente foi como se estandarizou a representación oficial actual do Santo Grial de Galicia, que é tal como a utilizamos hoxe:

A verdade que cando estiben buscando a información das bandeiras, sorprendime un montón, non sabia que a bandera tal e como a vemos hoxe que non parece cosa tan complicado, pasou por numerosos cambios ata chegar a bandeira que temos hoxe, co Santo Grial aberto, e sete cruces, sobre fondo azul e cerrado por un relicario de ouro terminando en cruz.

Por ultimo deixovos unha canción que fala sobre o Santo Grial, dun grupo que a min volveme tola!

http://www.youtube.com/watch?v=vrjcLoRONrM 

Castro de Baroña

Os castros son mostras que deixaron os pobos romanos e perduraron ata a idade media era onde habitaba o pobo romano, a palabra castro proven do latín "castrum" que significase fortificación militar; e que o poboado tiña que estar protexido por medo a posibles ataques inimigos, polo que usaban esas fortificacións militares para protexerse, os romanos ocupaban por grupos estas poboacións dividiendose en todo o territorio , sería como hoxe en dia un estilo de ubanización, onde se situa un pequeno grupo da poboación, e onde estarían uns xuntos de outros, o que lles axudaría ante un posible ataque inimigo, xa saben con iso de cantos maís mellor, e para todo tipo de axuda. Hoxe para nós son unha mostra da pisada dos romanos na nosa querida terra e un gran privilexio , en Galicia temos unha gran cantidade de castros, un castro moi famoso e coñecido en Galicia é o castro de Baroña, situado en Porto do Son na provincia de a Coruña, este castro apotase en medio de un paisaxe impresionante, se atopa a carón do mar, polo que podemos difrutar dunha espectacular vista a mar, o castro e as rocas e a vexetación alí situada, por ultimo aquí vos deixo unhas fotografías, pero o que deverdade merece a pena, he ir a velo!

Tragedia de una noche de mayo

Para hablar de este hecho tenemos que remonatarnos a que en España en ese momento estaba al frente en la monarquía Carlos IV, rey de España, pero ha este no le interesaba para nada el gobierno,por lo que quienes relamente gobernaban el reino eran la mujer de Carlos IV y su supuesto amanta Godoy; Napóleon que en ese momento era emperador y consúl de la primera republica francesa, aprovecho la situación del mal reinado de  Carlos VI y propone al reinado español conquistar juntos Portugal, y despues reparitrselo entre ambas, Godoy aceptó esta propuesta, y permite a los franceses entrar en territorio español ,pero Napóleon, quien no tenía un pelo de tonto, tenía otras intenciones y era conquistar España y Portugal al mismo tiempo, y así situar a su hermano José Bonaparte, a el mando de estos dos reinados. Pero esto como os podeis imaginar desató un gran descontento en la sociedad española, y Fernando de Borbón junto a otras personalidades del gobierno se dieron cuenta enseguida de lo que pretendía Napóleon.

Las tropas de Napóleon entraron en España, y los españolitos no opusieron reisistencia, pero al dejar la libre entrada de los franceses a España, los españoles estan muy cabreados con Godoy, que fue sin duda alguna el que les metio en eso, y cuando se produce el Motín de Aranjuez, es decir los españoles se revelan a Carlos IV amenazandole conque destituya a Godoy, y este tiene que salir del país por miedo ha ser linchado, obligado por la situación que podemos decir causada por la falta de atención de su propio al rey, ya que si este hubiera estado un poco más pendiente de la corona, es decir su unica función, quizas no hubiera pasado lo que paso; el caso esque Carlos IV dimite y deja paso al reinado de Fernando VII, conviertiendose este en el nuevo monarca; pero Napóleon , que podemos ver nunca se cansaba de meter la pezuña, obliga a Fernando VII a volver a ceder la corona a Carlos IV, y así finalmente Napóleon no duda en traspasar la corona a su querido hermano José Bonaparte, siendo así el rey de España.

El 2 de mayo de 1808 el gobierno invasor decretó la salida de los dos ultimos miembros de la familia real, pero el pueblo madrileño se agrupo frente a el palacio real, para impedir el traslado de estos, con el grito de:  ¡Traición! ¡Nos han quitado a nuestro rey y quieren llevarse a todos los miembros de la familia real! ¡Muerte a los franceses! y es de esta forma como comenzara el famoso levantamiento. Comenzo una dura persecución a los sublevados por parte de las tropas franceses, por lo que los franceses anuncionaron que cualquier persona que llevara una navaja o similar, sería condenado a muerte sin juicio previo. Por lo que la noche del 2 de mayo se producen los fusilamientos por parte de los franceses contra los madrileños "sublevados".

Este suceso historico lo retrara Goya en una de sus grandes obras, a la que titula "Fusilamientos del 3 de mayo" donde por una parte se ven a los madrileños a punto de ser fusilados, Goya retrata de distintas formas a los personajes, con diferentes rostros, ya que quiere expresar las diferentes actitudes ante el miedo a la muerte, en la obra destacan por ejemplo un personaje que se esta tapando la cara, como que tiene demasiado miedo como para mirar, y el personaje principal de la obra, quien tiene el foco de luz de la obra, con una camisa blanca, y mirando directamente a las tropas francesas, lo que llama la atención del espectador, y a parte este tiene los brazos hacia arriba en cruz lo que nos recuerda un poco a la figura de jesucristo en la cruz, tras ser cruzificado; y en el otro bando de la obra estan las tropas francesas a punto de realizar los fusilamientos.
Aquí os dejo una fotografía de esta obra, que personalemnte me encanta.

Barroco compostelán

 Barroco Compostelano, Galicia alcanza unha significativa importancia polas novas costrucións. o sigo XVIII: unha das maís explendorosas epocas para o arte de Galicia. Santiago, a arquitectura evoluciona librandose do superfluo, para centrar todo no xeometrico, no espacial.
Falemos agora das caracteristicas do barroco compostelan:
-Introducese o vacío activo, planos colocados en diferentes posicions que xeneran unha discontinuidad nas superficies e formas abertas; é dicir, efectos de profundidade que fai belas perspectivas.
 -O fundamental será a masa, o granito, dominado a esencia da arquitectura: barroco de placas
 -Para vigorizar a significación espiritual de Compostela, campaña de renovación arquitectonica e envelecemento da cidade.

A caracteristica fundamental do barroco compostelan é a utilización de motivos ornamentales a base de frutas e elementos vexetais, tomados da flora da cidade, de caracter realista.
Falando do barroco en Compostela, temos que nomear o seu principal impulsor, o canonigo da catedral D. José Vega e Verdugo, auténtico introductor do novo estilo en Compostela; estes introduciron o novo caracter realista do elemento barroco compostelan que falamos anteriormente.

Aquí deixovós unha foto da parte barroca da Catedral de Santiago:

 Onde podedes observar o elemento realista de temas vexetais mencionados antes.

Son Isabel a Catolica

Son Isabel I de Castilla, contraín matrimonio con Fernando II de Aragón polo ben propio nun mutuo acordo, os dous tiñamos posibilidades a optar a coroa, e xuntos eramos maís poderosos, xa que eramos dous mebros da nobreza; e así conseguimos o poder, e Xuana a Beltrexa a cal lexitimamente lle correspondia o poder non poido gobernar. Grazas o apoio de nobres de todas partes menos de Galicia( xa que moitos nobres galegos apoiaban a Xuana) ; conseguimos o poder tempo despois de que Fernando e eu nos casaramos en segredo.

E así foi como estableceuse a nosa monarquía, a dos Reis Catolicos, e esta costaba dos seguintes puntos:
- Era unha monarquía autoritaria, e dicir, tiñamos poder por encima da nobreza
-Orde dos reinos, tiñamos un exercito real, a santa inquisición...
-Estado confesional
-Unificación territorial, non permitiamos a division de territorios en hispania
-Creación dun grande imperio
-Castración en Galicia, sí debido o seu nefasto comportamento por non recibir o apoio galego ante a situación monarquica española, timos que castigar a galicia, impoñendo o castelán como lingua oficial e poñendo moitos impedimentos a lingua galega.(Comenzan os seculos escuros).
  Se queres saber algo maís sobre eu e o meu marido Fernando II de Aragón acude a este enlace:  A nosa vida

 Hay que dicir que fronte todos as cousas boas que se poderon dar lugar cos reis catolicos, por culpa do rencor porque Galicia houbera apoiado a Xuana a Beltramexa, fixo que a nosa lingua caera nun desprestixo total, pola imposicion do castelán como lingua oficial, e asi deixouse de escribir en lingua galega, as mostras de galego que había eran dun modo oral. Así se deron esos seculos tan escuros e dificiles para a nosa terra.
E remato con este enlace e que aproveitando que faleivos dos reis catolicos, os deixo un breve video simpatico, o cal se Fernando o catolico levantara a cabeza e vira esto,volvería a tumba, porque ten delito!  Reis catolicos? pero iso que é!

Inquisición e torturas

 A Santa Inquisición creou millerios de asesinatos ao longo da historia de todo o mundo. Nun principio foi creada para combatir a herexía no sur de Francia( creada polo consulado papal de Italia) pero a necesidade de votar os herexes de territorio catolico a Inquisición foise extendendo polo resto do mundo. A Santa Inquisición deuse en España a mans dos Reis Catolicos, xa que estes aprovaron a sua creación no reino de Castela e Aragón, ao largo dos seculos se cometeron moitisimas torturas aos acusados de herexes ou bruxas ou calquera que se pensara que iba contra a igrexa e a relixión.
Pero vamos falar da Inquision seculos mais adelante, e dicir, cando a inquisicion xa esta chegando o seu remate; cando estaba no poder Carlos III de España, como xa todos sabemos o chamado "Enfeitizado" pola sua falta de belleza como podemos saber observando calquer retrato de este( a sua fealdad se debia a mezcla de sangues da mesma familia); no poder de este no reino a Santa Inquisición cometia moitos menos "actos de fe publicos" asi se chamaba os horribles e dolorosos asesinatos que a propia institución realizaba. Tamén anos despois na sucesión do cargo de Carlos III a Carlos IV tamen se reduciron os actos de fe da inquisición.
Como xa dixemos antes foron moitismos os crimes cometidos pola inquisición, e estos crimes se realizaron mediante torturas, que estiberon moi presentes durante a inquisicón.
A continuación, vamos a ver algunhas das torturas que se realizaban nesa época:

Flaxelación: desnudabase ao acudado e dabanselle latigazos hasta que este confesaba ou simplemente perdia o coñecemento.

O potro: se ataba polas extremidades ao acusado e se lle iban facendo preguntas, ante unha resposta desagradable se apretaban as cordas mentras a roda xiriba todo o tempo, normalmente terminaban por dislocarse as extremidades.

A corda: esta tortura e moi coñecida, tamen chamada "ahorcado" moi presente en toda a idade media e mais adiante.

Carbóns: esta tortura consistia en aplicar pequenas brasas nas zonas mas sensibles do corpo.

 A bota: outro invento de tortura quizas non tan coñecido pero como todas as torturas moi doloroso, este invento consistia en duas madeiras que se suxetaban as pantorillas do acusado, e o ser tensadas por un torniquete se apretaba ata facer que o oso cruxese, desgraciadamente este proceso duraba largas horas de tortura.

A cabra: este metodo e un dos mais orixinais e perversos , consistia en bañar os pes do acusadoen auga salgada , e acto seguido se lle acercaba unha cabra aos pes e o animal comenzaba a pasar a sua rugosa e aspera lengua, lamendo a planta dos pes do acusado e esto se seguia repitiendo ata que se desollaba a pel, e a carne chegaba o óso. E ao levar a celda ao acusado non se lle proporcionaba ninguna axuda sanitaria o que provocaba en case todolos casos a morte do acusado por infeccións.

A auga: este metodo de tortura consistia en poñer o acusao un embutido na boca e facerlle beber ata inxerir grandes cantidades de auga ata casi reventar.

E estes tan solo son uns dos moitisimos maís metodos de torturas. Por se alguén ten curiosidade polos instrumentos e metodos de tortura de seculos atras aqui os vou dexar un link que me pareceu que estaba bastante ben e ademais ten unha musica que lle va moi ben co contenido polo ton siniestro:
Tortura e inquisición

Defensores da nosa lingua

Hoxe falaremos desa época tan escura para Galicia e a lingua galega, onde algúns séculos atrás viviu unha gran decadencia. A consecuencia da imposición do castelán como lingua oficial en Galicia, provocou ca  lingua galega quedara nun segundo prano. E dicir, nos ambitos de importancia social -escritos admi nistrativos, políticos...deixáronse de ver mostras escritas en galego, tamén nas igrexas deixouse de impartir misa en galego. E como vós podedes imaxinar tampouco amosaban mostras de literatura galega. Pero houbo algúns escritores galegos que quixeron cambiar esta situación actuando contra este uso exclusivo da lingua castelá, e escribiron obras literarias onde mostraban os seus pensamentos ante este tempo escuro para a lingua galega, estes escritores indignados pola situación da nosa lingua nese momento fixéronse chamar "ilustrados" e algúns destes foron:Diego Sarmiento de Acuña , que escribiu sobre a situación da lingua da época; outro foi o padre fray Martín Sarmiento , que nas súas obras denunciaba a falta de uso da lingua galega na administración, ensinanza, igrexa... ; outro ilustrado foi o Padre Feijoo , que rechazaba a condición do dialecto galego; outro foi, Sobreira, que continuou o labor de Sarmiento.

 Do padre Feijoo podemos dicir que tivo gran importancia na literatura galega, as súas obras se caracterizan sempre pola enorme sabiduría  e o seu bo humor; e Feijoo deixou un epitafio, e dicir unha frase para que o recordaran cando el morrera, esta e moi famosa e di así:

Aquí yace un estudiante
de mediana pluma y labio,
que trabajó por ser sabio
y murió al fin ignorante.

 (fotografía que realizei dun libro de Antonio J. Onieva "Cien Figuras" )

Grazas a estes escritores que votaron  pra diante, que se mollaron nunha época difícil para os defensores da nosa terra, e que decidieron loitar pola nosa lingua, temos algunhas mostras de lingua galega na literatura dos seculos XVI,XVII e XVIII.

A miña terra, I.M

Hoxe vou aproveitar para falarvos do camino de Santiago de Compostela, tema que pareceme moi interesante xa que o camino esta na terra onde eu nacín, o camino significou econtrar un punto de referencia que contribuiu a consolidación dos territorios conquistados polas emerxentes monarquías cristianas ademas de abrir diferentes vías de comunicación con Europa. Polo tanto podemos e debemos dicir que o camino foi un avanze cultural moi importante xa que logrou a conexión das xentes de toda Europa e o mundo enteiro, os chamados peregrinos, chegaban a Santiago de todas partes do mundo e esta mezcla de culturas, xentes de todolos lugares provocou un gran desarroio social, primeiro porque pasou a ser o lugar maís famoso e moi coñecido nese momento, e a diversidade de culturas supoñe un desarroio cultural.
Agora ben o maís importante que temos que destacar e que esto non cambiou en absoluto, xa que milleiros de peregrinos fan o camino de Santiago e moitos veñen de lugares moi lonxevos a Galicia, polo tanto podemos decir con toda seguridade que Santiago e unha cidade que sigue tendo moitisima importancia na actualidade e así perdurará no furturo polo camiño a súa preciada historia e como non a súa maribillosa catedral romanica, coñecida en todo o mundo, e que é a parte final; e dicir o punto de remate, o destino do camiño.
Se falamos sobre a orixe do camino a verdade é dificil de precisar pero vouvos contar a lenda mitica do porque do orixe, temos que diferenciar tres momentos: a morte e decapitación do apostol en Xudea, o posteriror traslado do seu corpo de Palestina a Galica nunha barca de pedra; e por ultimo o descubrimento do sepulcro polo eremita Pelayo e o obispo Teodomiro; historia que vimos nun breve relato na clase, onde se explicaba esta pequena historia dunha forma bastante comica.

Supoño que todolos galegos ou maioría hemos disfrutado da catedral; e con esta a sua tradicion, o famoso choque da cabeza repetido tres veces contra o chamado "Santo dos croques" ao que se lle identifica co Maestro Mateo, tradición que por certo actualmente xa non esta permitida debido o deterioro desta escultura. E a parte de disfrutar desta catedral se vas a Santiago en semana santa ou verao (sobretodo) poderas ver os peregrinos amosados frente a esta fermosa catedral.

Aquí vos deixo un enlace dunha exposición itinerante de "Europa fue camino" onde se fala da peregrinación a Santiago na edad media:
http://www.andalucia.org/eventos/exposicion-europa-fue-camino-la-peregrinacion-a-santiago-en-la-edad-media/

Hixiene na Idade Media

Un tema que nos podería dar a falar da idade media e a hixiene, e que naquela época a hixiene persoal non estaba o orde do dia senón que era mais ben nun segundo plano, e buscando curiosidades sobre este tema encontreime cosas como que os abanicos na idade media non se utilizaban polo calor , non, senon que era polo mal olor das persoas en este caso mulleres( mal olor baixo os vestidos), tamén que os aparatosos vestidos que estamos acostumados a ver ben en series que recrean esa época ou ben en peliculas ect non era por elegancia senon para conter os malos olores das partes intimas. Que a xente non se bañara con frecuencia maís ben  todo o contrario era polo falta de auga corrente e calor nas habitacións; referido a este encontrei aquí como non outro tema da idade media que era o desprestixo das mulleres, xa co padre de familia era o primeiro en tomar o baño, despois o resto dos homes da casa, e por ultimo as mulleres. Outra curiosidad, a que non sabedes de onde procede a tradición do ramo de flores da novia nas bodas? A razón era que o primeiro baño que se tomaba era en maio, e as bodas se celebraban no verao polo que en xunio xa empezaban a ser molestos algunhos olores polo que as flores era para disimular o mal olor. Como ultima curiosidade da época é que en Versailles , esos maravillosos e fermosos xardines na época medieval eran utilizados como retretes, xa que non había baños e nas festa se xuntaba numerosa xente da realeza.

Un claro exemplo da pouca hixiene da época a podemos encontrar en Isabel a Católica, a que se acusaba de haberse bañado unha soa vez, e a que se dicia desprendia un mal olor pola falta de hixiene.

Non é un tema de relevancia na idade media, pero si que me pareceu interesante estas pequenas curiosidades da época.

Máscara dos doctores da peste

Nesta entrada os deixo unha fotografía dos medicos da peste

Como curiosidade encontei na web que na actualidade nos carnavales en Venecia moita xente utiliza a mascara do doctor da peste , perdeu o seu caracter macabro, convertendose en un simbolo festivo aunque sempre recordando esa durisima etapa a causa da epidemia.

Aquí os deixo o link a un blog onde podedes ver maís imaxenes de estes medicos e algunha información interesante:
http://investigacionesdelmisterio.blogspot.com/2011/03/el-medico-de-la-peste.html

E aqui podedes ver un video sobre este tema que me pareceu bastante chulo:

A peste negra

Como xa comentamos na clase a peste foi un durisimo acontecemento da idade media en Europa, xa que a terceira parte da poboación se veu afectada por esta e tiña como consecuencia a morte, a pesar dos numerosos intentos por curar a enfermidade na época ( como sangrias) coa chegada da peste nacen uns medicos especializados exclusivamente en tratar a peste, estes levaban unha proteccion para non contaxiarse dos enfermos da peste, esta é un tanto macabra e siniestra, estes medicos se dedicaban a ir a un pobo cando neste comenzaba alún enfermo de peste xa que detras deste vendrían moitos mais polo contaxio, e como era normal cando a xente dos pobos veían aparecer a estes medicos con esa vestimenta causaba medo, pero a pesar da aparición de estes a peste seguia matando a todo aquel ca padecia.

Non tema economico temos que dicir que a peste modifica totalmente as condiciones da sociedade como imaxino a modifica calquera momento mundial desta magnitude. Por exemplo agora os campesiños que sobreviven dispoñen das mellores terras para o seu cultivo, tamen se reducen as rentas, alrgase a duración dos foros e se suavizan as cargas señoriais.

Deste tema destacaría que é unha mostra de que por moitos avances e cambios que sufriramos o mundo segue sendo o mesmo e así sera sempre; quero dicir con esto que a peste foi unha epidemia que afectou a todas as xentes, non diferenciou entre ricos ou pobres, entre nobres ou indixentes; e esto non cambiou na actualidade porque a pesar das claras diferencias entre os maís ricos e os menos afortunados economicamente as enfermidades non distinguen entre ningunha clase social, raza, sexo ..
 Esto nos di que por moitos luxos que nos poidan conseguir o diñeiro ou a alta clase social , algo tan importante como a saúde non o cambia, quizais si que en moitos aspectos a mellore porque os medios que teñas para cuidarte son distintos pero o que esta claro e que os ricos tamén morren.

Reyes suevos

Repaso rapido de todos los reyes suevos en  Gallaecia( Galicia y Portugal) con sus correspondientes fechas

http://www.youtube.com/watch?v=8MdOaCrf0pA&feature=endscreen&NR=1

Mapa suevos

                   Situación geográfica de los suevos en Galicia entre los ríos miño-sil y el duero

Catolicismo y Arrianismo

Leyendo sobre la religión en los suevos me he encontrado, como era de esperar que desde un primer momento fueron catolicos pero como algo curioso encontre que en una época creyerón en el arrianismo, que era un conjunto de doctrinas cristianas que creían en Jesús como la "divina creación" de Dios y no creían en Jesús como divino por el mismo este cambie fué debido a motivos politicos por el rey de ese momento llamado Remismundo , despues de esta época volvieron de nuevo al cristianismo y fueron a por los erejes del arrianismo; este cambio repentino sin del arrianismo al catolicismo y al contrario nos demuestra que no había real devoción por Jesús si no que estaba movido por lo que dijeran quienes gobernaban.

Para finalizar y como otra curiosidad esque se ha escrito que a pesar de ser catolicos los suevos eran muy supersticiosos, algo no propio de los catolicos ya que las supersticiones son un poco como los mitos, lo cual no tienes que ver con la religión.

Curiosidades

Buenas bueno hoy comienzo a escribir en el blog y para empezar contare esta breve pero curiosa noticia y esque en una de las migraciones de los suevos se dirigieron hacia el sur y el oeste asentandose en el area de Alemania moderna donde aún hoy en dia queda costancia de su presencia en una región alemana llamada "Suabia" , del mismo modo queda constancia en Galicia la presencia de estos en dos parroquias de nombre suevos en A Coruña y La Barcala y tambien pequeñas poblaciones con denominación sueva.