Barroco compostelán

 Barroco Compostelano, Galicia alcanza unha significativa importancia polas novas costrucións. o sigo XVIII: unha das maís explendorosas epocas para o arte de Galicia. Santiago, a arquitectura evoluciona librandose do superfluo, para centrar todo no xeometrico, no espacial.
Falemos agora das caracteristicas do barroco compostelan:
-Introducese o vacío activo, planos colocados en diferentes posicions que xeneran unha discontinuidad nas superficies e formas abertas; é dicir, efectos de profundidade que fai belas perspectivas.
 -O fundamental será a masa, o granito, dominado a esencia da arquitectura: barroco de placas
 -Para vigorizar a significación espiritual de Compostela, campaña de renovación arquitectonica e envelecemento da cidade.

A caracteristica fundamental do barroco compostelan é a utilización de motivos ornamentales a base de frutas e elementos vexetais, tomados da flora da cidade, de caracter realista.
Falando do barroco en Compostela, temos que nomear o seu principal impulsor, o canonigo da catedral D. José Vega e Verdugo, auténtico introductor do novo estilo en Compostela; estes introduciron o novo caracter realista do elemento barroco compostelan que falamos anteriormente.

Aquí deixovós unha foto da parte barroca da Catedral de Santiago:

 Onde podedes observar o elemento realista de temas vexetais mencionados antes.

Son Isabel a Catolica

Son Isabel I de Castilla, contraín matrimonio con Fernando II de Aragón polo ben propio nun mutuo acordo, os dous tiñamos posibilidades a optar a coroa, e xuntos eramos maís poderosos, xa que eramos dous mebros da nobreza; e así conseguimos o poder, e Xuana a Beltrexa a cal lexitimamente lle correspondia o poder non poido gobernar. Grazas o apoio de nobres de todas partes menos de Galicia( xa que moitos nobres galegos apoiaban a Xuana) ; conseguimos o poder tempo despois de que Fernando e eu nos casaramos en segredo.

E así foi como estableceuse a nosa monarquía, a dos Reis Catolicos, e esta costaba dos seguintes puntos:
- Era unha monarquía autoritaria, e dicir, tiñamos poder por encima da nobreza
-Orde dos reinos, tiñamos un exercito real, a santa inquisición...
-Estado confesional
-Unificación territorial, non permitiamos a division de territorios en hispania
-Creación dun grande imperio
-Castración en Galicia, sí debido o seu nefasto comportamento por non recibir o apoio galego ante a situación monarquica española, timos que castigar a galicia, impoñendo o castelán como lingua oficial e poñendo moitos impedimentos a lingua galega.(Comenzan os seculos escuros).
  Se queres saber algo maís sobre eu e o meu marido Fernando II de Aragón acude a este enlace:  A nosa vida

 Hay que dicir que fronte todos as cousas boas que se poderon dar lugar cos reis catolicos, por culpa do rencor porque Galicia houbera apoiado a Xuana a Beltramexa, fixo que a nosa lingua caera nun desprestixo total, pola imposicion do castelán como lingua oficial, e asi deixouse de escribir en lingua galega, as mostras de galego que había eran dun modo oral. Así se deron esos seculos tan escuros e dificiles para a nosa terra.
E remato con este enlace e que aproveitando que faleivos dos reis catolicos, os deixo un breve video simpatico, o cal se Fernando o catolico levantara a cabeza e vira esto,volvería a tumba, porque ten delito!  Reis catolicos? pero iso que é!

Inquisición e torturas

 A Santa Inquisición creou millerios de asesinatos ao longo da historia de todo o mundo. Nun principio foi creada para combatir a herexía no sur de Francia( creada polo consulado papal de Italia) pero a necesidade de votar os herexes de territorio catolico a Inquisición foise extendendo polo resto do mundo. A Santa Inquisición deuse en España a mans dos Reis Catolicos, xa que estes aprovaron a sua creación no reino de Castela e Aragón, ao largo dos seculos se cometeron moitisimas torturas aos acusados de herexes ou bruxas ou calquera que se pensara que iba contra a igrexa e a relixión.
Pero vamos falar da Inquision seculos mais adelante, e dicir, cando a inquisicion xa esta chegando o seu remate; cando estaba no poder Carlos III de España, como xa todos sabemos o chamado "Enfeitizado" pola sua falta de belleza como podemos saber observando calquer retrato de este( a sua fealdad se debia a mezcla de sangues da mesma familia); no poder de este no reino a Santa Inquisición cometia moitos menos "actos de fe publicos" asi se chamaba os horribles e dolorosos asesinatos que a propia institución realizaba. Tamén anos despois na sucesión do cargo de Carlos III a Carlos IV tamen se reduciron os actos de fe da inquisición.
Como xa dixemos antes foron moitismos os crimes cometidos pola inquisición, e estos crimes se realizaron mediante torturas, que estiberon moi presentes durante a inquisicón.
A continuación, vamos a ver algunhas das torturas que se realizaban nesa época:

Flaxelación: desnudabase ao acudado e dabanselle latigazos hasta que este confesaba ou simplemente perdia o coñecemento.

O potro: se ataba polas extremidades ao acusado e se lle iban facendo preguntas, ante unha resposta desagradable se apretaban as cordas mentras a roda xiriba todo o tempo, normalmente terminaban por dislocarse as extremidades.

A corda: esta tortura e moi coñecida, tamen chamada "ahorcado" moi presente en toda a idade media e mais adiante.

Carbóns: esta tortura consistia en aplicar pequenas brasas nas zonas mas sensibles do corpo.

 A bota: outro invento de tortura quizas non tan coñecido pero como todas as torturas moi doloroso, este invento consistia en duas madeiras que se suxetaban as pantorillas do acusado, e o ser tensadas por un torniquete se apretaba ata facer que o oso cruxese, desgraciadamente este proceso duraba largas horas de tortura.

A cabra: este metodo e un dos mais orixinais e perversos , consistia en bañar os pes do acusadoen auga salgada , e acto seguido se lle acercaba unha cabra aos pes e o animal comenzaba a pasar a sua rugosa e aspera lengua, lamendo a planta dos pes do acusado e esto se seguia repitiendo ata que se desollaba a pel, e a carne chegaba o óso. E ao levar a celda ao acusado non se lle proporcionaba ninguna axuda sanitaria o que provocaba en case todolos casos a morte do acusado por infeccións.

A auga: este metodo de tortura consistia en poñer o acusao un embutido na boca e facerlle beber ata inxerir grandes cantidades de auga ata casi reventar.

E estes tan solo son uns dos moitisimos maís metodos de torturas. Por se alguén ten curiosidade polos instrumentos e metodos de tortura de seculos atras aqui os vou dexar un link que me pareceu que estaba bastante ben e ademais ten unha musica que lle va moi ben co contenido polo ton siniestro:
Tortura e inquisición

Defensores da nosa lingua

Hoxe falaremos desa época tan escura para Galicia e a lingua galega, onde algúns séculos atrás viviu unha gran decadencia. A consecuencia da imposición do castelán como lingua oficial en Galicia, provocou ca  lingua galega quedara nun segundo prano. E dicir, nos ambitos de importancia social -escritos admi nistrativos, políticos...deixáronse de ver mostras escritas en galego, tamén nas igrexas deixouse de impartir misa en galego. E como vós podedes imaxinar tampouco amosaban mostras de literatura galega. Pero houbo algúns escritores galegos que quixeron cambiar esta situación actuando contra este uso exclusivo da lingua castelá, e escribiron obras literarias onde mostraban os seus pensamentos ante este tempo escuro para a lingua galega, estes escritores indignados pola situación da nosa lingua nese momento fixéronse chamar "ilustrados" e algúns destes foron:Diego Sarmiento de Acuña , que escribiu sobre a situación da lingua da época; outro foi o padre fray Martín Sarmiento , que nas súas obras denunciaba a falta de uso da lingua galega na administración, ensinanza, igrexa... ; outro ilustrado foi o Padre Feijoo , que rechazaba a condición do dialecto galego; outro foi, Sobreira, que continuou o labor de Sarmiento.

 Do padre Feijoo podemos dicir que tivo gran importancia na literatura galega, as súas obras se caracterizan sempre pola enorme sabiduría  e o seu bo humor; e Feijoo deixou un epitafio, e dicir unha frase para que o recordaran cando el morrera, esta e moi famosa e di así:

Aquí yace un estudiante
de mediana pluma y labio,
que trabajó por ser sabio
y murió al fin ignorante.

 (fotografía que realizei dun libro de Antonio J. Onieva "Cien Figuras" )

Grazas a estes escritores que votaron  pra diante, que se mollaron nunha época difícil para os defensores da nosa terra, e que decidieron loitar pola nosa lingua, temos algunhas mostras de lingua galega na literatura dos seculos XVI,XVII e XVIII.